Als het even anders loopt...

En daar lag ik dan, wetende dat het goed fout zat in mijn rechterbovenarm. De hond had een duif gezien, ik dus echt niet en voor ik wist werd ik met een ruk voort getrokken, viel ik languit met gestrekte arm en hield die het niet.

Al snel kwam er van alle kanten lieve hulp en ben ik naar huis gebracht om vervolgens richting ziekenhuis te gaan. Daar aangekomen bleek inderdaad dat mijn bovenarm was gebroken op twee plekken. De week erop moest ik terugkomen om te kijken of ik geopereerd zou moeten worden. 

Mijn hoofd draaide overuren. Hoe moet het nou met mijn werk op de scholen? Ik ben tenslotte pas volledig Zzp'er. Kunnen we wel over een week naar Ibiza? Hoe moet dat nou met mijn Relax Kids lessen? De enorme pijn voelde ik al haast niet meer, doordat mijn gevoel werd overruled door mijn gedachten.

Op mijn pad kwam een hekje, omdraaien zou niet gaan, er over heen springen leek me geen goed idee, erop gaan zitten en genieten van de plek dat was de optie die overbleef. Makkelijk? Nee zeker niet, maar ik ga een uitdaging niet uit de weg, dus pak ik ook deze met beide handen aan.

🙏Dankbaar dat ik niet hoefde te worden geopereerd.🌞 Dankbaar voor het feit dat we toch naar Ibiza konden gaan en enorm hebben genoten van het eiland en elkaar.💐Dankbaar voor alle lieve hulp en medeleven van mijn gezin, familie, vrienden en kennissen.🍀 Dankbaar voor mijn lichaam dat zo hard werkt om mij mijn grenzen aan te geven en te helen wat nu gebroken is. 

Dankbaar dat ik mag leren genieten van deze plek vanaf het hekje.💕